Ef maður ætlaði að reyna að lýsa Indlandi fyrir þeim sem aldrei hafa komið þangað er ef til vill best að nota orð eins og andstæður. Indland er andstæður. Oft næstum óskiljanlegar andstæður. En um leið unaðslegar andstæður sem draga mann að sér. Fanga ferðamanninn. Umvefja hann. Og breyta honum. Enginn er samur sem farið hefur til Indlands. Svo er þessi algera ringulreið sem virðist ríkja í augum ókunnugs, en sem leiðir til niðurstöðu á undraskömmum tíma. Eitt besta dæmið um slíkt sem ég hef upplifað er í bókabúð í gönguhverfinu í Nýju Dehlí. Bókabúðin var í þröngri götu, svo þröngri að það var varla hægt að troða í gegnum hana á hjólaleigubíl.

Að ferðast til Egyptalands er að halda á vit menningar sem teygir sig meira en 5000 ár aftur í tímann og er jafn fjölbreytt eins og landslagið og náttúran og umhverfið sem hana mótaði og mótar enn. Um leið er egypska menningin jafn lifandi og spennandi og margbreytileg í dag eins og hún hefur verið um aldir. Hér er að finna Pýramídana, musteri Faraóanna, nýja Egypska safnið í Kaíró, dal konunganna í Luxor, ánna Níl, múslíma, koptísku kirkjuna, ægifagra eyðimörkina, rómverskar og grískar minjar, moskur og Súesskurðinn og markaðina þar sem öllu ægir saman.

Það eru fáar borgir eins og Ístanbúl. Hún er perlan sem tengir saman Svartahaf og Miðjarðarhaf, austur og vestur, Asíu og Evrópu, Íslam og Kristindóm, en einnig fortíð, nútíð og framtíð. Hún er eins og púlsmælir, mælir púlsinn í framvindu sögunnar. Um leið er hún eins og regnboginn, litadýrð þar sem öllu ægir saman.

Það er erfitt, ef ekki ómögulegt, að henda tölu á allar eyjar Miðjarðarhafsins. Þær eru líka hver og ein eins og einstakur heimur út af fyrir sig og mjög ólíkar eftir því hvort um eystri eða vestri hluta Miðjarðarhafs er að ræða. Ég hef siglt um mest allt Miðjarðarhafið og heimsótt stórar og smáar eyjar þess og er hver ein einstök perla.

Allar leiðir liggja til Rómar, segir málshátturinn og það er ekki fjarri lagi. Undanfarin 2700 ár hefur Róm verið áhrifavaldur í sögunni og mótandi í stjórnmálum, trúmálum, listum og hverskonar menningu. Að ekki sé minnst á tískuna. Þess vegna er hún líka kölluð borgin eilífa.